KISKANDIM DA BAŞLADIM

Yazı yazmak kusmak gibi bir şey. Kötü bir şey yersiniz, mideniz kaldırmaz, çok yersiniz vücudunuz istemez... Kusmak istersiniz. Aslında gayet iğrenç bir eylem olan kusmak, sizin rahatlamanıza yardımcı olur o an. Böyle bir şey belki de yazı hadisesi.
Türkiye'de yaşayan bir eşcinselin hayatının ne kadarı iyi ne kadarı kötü ortada, maalesef daha da beter bir hal alıyor...
Bir de paylaşamıyoruz hayatımızı veya çok dar bir alanda paslaşıyoruz. Yaşıyor yaşıyor ve yine yaşayıp her şeyi içimize atıyoruz. Hayatımızı paylaştığımız onlarca kişi varken, içimizi açabildiğimiz kaç dostumuz var?
Yazıya sarılmak belki de bu durumda en iyi çözüm. İçinizdekini hoyratça döküp, hiçbir şey ve kimseden korkamadan, çekinmeden yüreğinizi dökebiliyorsanız bundan daha iyisi Şam'da neydi unuttum...
Bendeniz eşcinsellerin tanıştığı sitelere oldum olası pek ısınamamışımdır. En güzel resminizi koyuyorsunuz ama yüzünüzü gizleyerek, sonra Galata Köprüsü'ndeki amatör oltacılar gibi saatlerce, günlerce bekliyorsunuz, mümkün olduğunca büyük bir bear 5 bin kilometre öteden size 'woof, grrrrr' falan diyecek siz de havalara uçacaksınız.
Söylemesi ayıp iyi bir hit'im olmuştur hep, ama nereye kadar. İki üç tane sağlam dost edindim sağdan soldan, habire beni ülkelerine davet ediyorlardı. Ben de erkekliğime laf söyletmemek için 'Daha geçen hafta Paris'teydim, patronum izin vermez şimdi' veya 'Tüh daha iki gün önce New York için tatil rezervasyonumu yaptırdım ama söz gelecek yaz mutlaka size Roma'ya geleceğim' derdim dostlarıma. Acı bir şey bu. Çok sevdiğiniz dostlarınız var dünyanın bilmem neresinde ama yüz yüze görüşemiyorsunuz çünkü cep delik cepken delik...
Bu siteler sayesinde birileriyle tanışmadım mı, tanıştım ama hepsi hüsranla sonuçlandı. Ya yanlışlıkla bir başkasının resmini koymuşlar sitelerine, ya da süper bir kahramının hayatından alıntılar yaptılar. Güldüm hep ağlanacak halime...
Neyse ki sevgilim, eşim her şeyim bu tür sitelerde varlık göstermemi istemedi. Ben de tüm profillerimi sildim, kapattım. Ne yalan söyleyeyim nadiren özlüyorum o profillerimi ama gerçekten çok nadir.
Sonra iki hafta önce nette dolanırken İÇİMDEKİ AYI'NIN blogunu gördüm. Kıskandım hem de çok kıskandım. İnanılmaz keyifli yazılar var, beğendiği ne varsa bizlerle paylaşıyor haaarika dedim havalara uçtum, yerime oturdum okumaya devam ettim.
Türkiye'de eşcinsellik ve eşcinsellerin durumları konusunda az çok kafa patlatan bir ayı olarak benim de bir blogum olsun istedim. İyi mi ettim bunu zaman gösterecek.
Açıkcası tam olarak blogumda neler yayınlayacağımı bilmiyorum. Genel eleştirilerim var onlar girer mutlaka, safe sex kesinlikle olacak, AIDS araştırmaları vesaire... İzlediğim filmlerin hafif tanıtımları, sıkı bir kitap okuru olarak, beğendiklerimi paylaşacağım. Barlarda çalan müziğin dışında müzik türlerinin de var olduğunu hatırlatmak istiyorum sizlere biraz rock, biraz oldies, az biraz Türk sanat müziği ve türküler belki.

Son söz olarak, çoğunlukla çifte yaşamlar sürdürmek zorunda kalan biz eşcinseller için hayat gerçekten çoğu kez kötü davranınyor. Ama en kötüsü ne biliyor musunuz, kusamamak... Herkesi kusmaya davet etsem acaba çok mu ayıp etmiş olurum...

deliAYI