ADO'NUN ARDINDAN

Sabahtan beri her yerim uyuşmuş durumda. Kötü haber aldım. Eskiden iyi arkadaş olduğum, daha sonra incir çekirdeğini doldurmayacak bir şey yüzünden bana küsen sevgili Adonis'in ölüm haberini aldım. Kahroldum...

Akşam Üsküdar'da bir kafeden çıkmış Ado, dışarıda onu bekleyen kimliği belirsiz kişiler onu tabancayla vurmuş. Çeşitli söylentiler var. Tehdit alıyormuş, savcıya şikayette bulunmuş, ailesi olabilirmiş...

Ado daha 26 yaşındaydı. Kıskanılacak derecede akıllı, yakışıklı, komik, pozitif, mantıklı, çalışkan, samimi, iyiliksever, ardniyetsiz. Allah'ın özene bezene yarattığı kullarındandı o. Her girdiği ortama mutluluk getirirdi, kahkahaları 500 metre uzaktan duyulurdu. Yaşından büyüktü çok büyük. Ama ölmek için çok küçüktü.

Eşcinseller açık hedef gibidir. Gece birisiyle tanışırsınız yolda barda bilmem nerede, eve veya otele gidersiniz, sabah kalktığınızda bir bakmışsınız cüzdanınız, elbiseleriniz ortada yok. Polise şikayet etseniz bir dert etmeseniz bir dert. Ki hırsızlık galiba şiddet açısından yaşanabilecek en hafif şey. Fiziksel şiddet, santaj veya cinayet. Bunların hepsi her eşcinselin hayatından en az bir kez teğet geçmiş acı hatıralardır.

Adonis'le birlikte öldürülen eşcinsel arkadaşımın sayısı 3. Birisiyle bir ara iş arkadaşıydım, biri ortama ilk adım attığım günde tanıştığım dünya tatlısı ve Adonis. Bu üç arkadaşımın dışında duyduğum o kadar çok kişi var ki ölen öldürülen, cinayete kurban giden... Eşcinseller bu anlamda o kadar tuhaf bir ruh hali içinde ki... Acı haberi bugün işyerindeyken aldım. Kimseye bir şey söylemedim. Söylesem o kadar çok şey açıklamam gerekiyordu ki, kendimi anlatmam, onu anlatmam, sorular, sorular sorular. Cevap veremeyeceğim vermek istemeyeceğim... Gözlerim doldu, ağlayamadım... Bizlerin hayatı biraz da böyle, en yakın arkadaşınıza, anne babanıza, kardeşlerinize, sevdiklerinizle paylaşamadığınız mutluluklar, hüzünler... Dışarıdaki kaç insanın arkadaşları tanıdıkları cinayetlere kurban gidiyor, soyuluyor, dövülüyor... Halbuki bizler için şiddet, hayatın doğal bir parçası sanki. İçimize akıtmak zorunda kaldığımız duygularımız, yaşantılarımız

Türkiye, eşcinsel cinayetlerini zaten yakından biliyor. Adam eşcinseldir öldürülür, ve haber öyle verilir ki, ölen sonunu hak etmiştir çünkü marjinaldir. Katil mağdur duruma sokulur çoğu kez. Öldürülen tahrik etmiştir... Ancak söylentiler doğruysa ve Adonis'i gerçekten ailesi öldürdüyse, ilk kez bir eşcinsel töre cinayeti ile karşı karşıyayız ne yazık ki.

Eğer bütün bu söylentiler doğruysa, ki bildiğim kadarıyla ailesi Adonis'in cesedine sahip çıkmamış, böyle ana baba olmaz olsun diyeceğim, içimden lanetler okumak geliyor ama neyi çözecekki. Adonis'i geri getirmeyecek lanetlerim, tıpkı o atılan kurşunun ailesine hüzünden başka bir şey getirmeyeceği gibi. Adonis gibi bir aslan parçasını herşeye ve herkese rağmen korumaları, kollamaları gerekiyordu. Çünkü onunla sohbetlerimizde kız kardeşini, ana babasını çok sevdiğini, onlar için hayatını gerçekten değiştirdiğini biliyorum. Şerefsiz bir serseri değildi Adonis, sorumluluk sahibi pırlanta gibi bir genç adamdı o.

Hayat bana bugün ve uzunca bir süre daha güzel gelmeyecek. Allah Adonis'e gani gani rahmet etsin. Günahlarını afetsin, mekanını cennet eylesin, sevenlerine de sabırlar versin.